DIVI

DIVI

proprie qui ex hominibus Dii facti, quales erant Heroes, Penates et Lares, aliiqueve Indigetes. Arnob. l. 1. Appellatis Indigetes ac Divos. Serv. de Caeculo, et Praenestina urbe: Ibi erant Pontifices et Dii indigetes, sicut etiam Romae: erant etiam duo fratres, qui Divi appellantur. Horum soror, dum ad focum sederet etc. Ubi Divos fratres appellatos scribit, quos Graeci οἰκιδίους dixêre, h. e. Lares familiares. Et hi erant, quos Animales Deos vocabant, et Conserentes, ut ex Labeone, eodemqueve Arnob. quem modo laudavimus, docet Salmas. ad Solin. p. 64. Hinc Impp. post consecrationem, Divi dicti. Petron. de Iul. Caesare, Specimine Belli Pharsal.

Quid porro tu, Dive, tuis cunctaris in armis?

Ed de eodem Virg. AEncid. l. 6. v. 793.

August Caesar, Divûm genus ------

Etiam Suet. initio operis, Iulius Caesar Divus, aetatem agens XVI. Patrem amisit. θεοῖ Graecis it. Η῞ρωες. Unde Tzetzes Hist. p. 307.

Ο῞θεν θεὸς Ι᾿ούλιος ενλήθη τοῖς Π῾ωμαίοις,

quem Η῞ρωα Ι᾿ούλιον Dio vocat l. 51. Imo Tacit. sine Ann. . 15. c. 74. Cerialem Anicium Consulem Designatum pro sententia dixisse, ut templum Divio Neroni quam maturrine publica pecuniâ poncretur, in commentariis Senatus reperisse se, tradit. Vide de Caesare Iovis sermonem, apud Sil. Ital. Punicor. l. 3. Nec Stygis ille lacus. etc. Ovid. Metam. l. 15. et plura hanc in rem, apud Casp. Barth. Animadvers. l. 11. c. 10. l. 12. c. 4. l. 16. c. 7. l. 49. c. 15. et Advers. ad Stat. l. 2. Sylv. 7. et Theb. l. 5. v. 242. ubi Divae epitheto, velut singularem Deam, Venerem gaudere, apud Poetas, adnotat. At pro Divi Lapides, apud AEl. Lamprid. in Antonino Heliogab. Lapides, qui divi dicuntur, ex proprio templo Dianae Laodiceae afferre voluit; lege vivi etc. Vide infra.